Günaydın sevgili dostlar,
Hayatımızın en ilginç, en gerçeküstü, en değişik bayram sabahına günaydın!!! Nerde o eski bayramlar, nerde çocukluğumuzun bayramları, başucumuza koyup da heyecandan uyuyamadığımız bayramlık ayakkabılar filan diye anlattığınızı duyar gibiyim. Şimdi hemen şu anda bunları bir kenara bırakalım. Evet bu bayram büyük ihtimalle çocuklarımıza bayramlık ayakkabı almadık, aldıysak bile giydiremedik. Bu bayram öpülecek ellerimiz uzakta, bir mezar taşına dokunup okuyacak bir fatiha ile aramızdan ayrılanlarla buluşmak da yok 🙁 Hele hele kalabalık bayram sofraları, kırk yıllık hatrı olan kahveler, bayram tatlılarını sevilen misafirliklerde veya misafirlerle yemek hiç yok… Sarılmak, kucaklaşmak, cebe harçlık sıkıştırmak belki başka bayramlara diyelim ama bu bayramda yok.
Ama bu bayramda neler var hiç düşündünüz mü? Ne çok şey var bugünlerden kalacak; kanaatkarlık var mesela bayram kahvaltısına çekirdek aileyle otururken ve geniş ailemizi özlerken olsun iyi olsunlar da uzak olsunlar var. Diğergamlık var bayram ziyaretine gidememeye üzülürken hastanede ziyaretçisiz yatanları, çocuğunu göremeyen sağlık çalışanlarını düşünüp onlar da çocuklarını görebilsinler diye evde oturmaya gönül rızası göstermek var, şükür var mis gibi bahar havasını pencereden de olsa içime çekebiliyorum sağlıkla demek var, kıymetini bilmek anlamak var, önceki bayramlarda zır zır zile basan mahalleli çocukların bile ne güzel olduğunu düşünmek var, öylesine değil gerçekten hasretle özlemle arayıp hal hatır sormak, bayram tebrik etmek var. Herşeye rağmen hayata tutunmak, hayatımızı anlamlandırmak için, umut için kocaman yüreklerimizle gökyüzüne açılan pencerelerimiz var. Sadece adet yerini bulsunn diye değil bugüne ulaşabilmenin şükrünü yaşamak için gerçek bir bayram sevinci var bugün, kutlu olsun bayramımız…
